Dr. Sophie Zaaijer

Begon het met het feest dat de pelgrims gaven na hun eerste oogst om de Native Americans te danken voor hun lessen hoe ze voedingsmiddelen moesten verbouwen zodat de ze konden overleven? Begon het doordat er 1 dag was waarin werd gevast, gebeden en gedankt ? Of begon het met de overwinning van de kolonisten? Één ding is zeker, tegenwoordig betekent thanksgiving een dag vrij, een dag om met de familie door te brengen, om American football te kijken en om een enorme kalkoen te bereiden. De 24 uurs economie van de US ligt voor 1 dag plat. Niks is open en het is stil op de straten. Maar je zou ook kunnen zeggen stilte voor de storm. Want dagen van te voren wordt niet alleen de feestdag voorbereid maar worden ook alle magazines/ bladen/ internet sites door geploegd om zoveel mogelijk voordeelcoupons te verzamelen. De dag na de laatste donderdag van november heet ook wel ‘Black Friday’. Mensen worden helemaal dol-dwaas, ze gaan winkelen omdat er enorme kortingen gegeven worden en in je kan hier korting op korting optellen vandaar de zoektocht naar de kortings-couponnen. En ze nemen het serieus. De vrijdag gaat iedereen op stap (het liefst 1 persoon per auto) en enorme rijen/files voor de gigantische Mall’s zijn het gevolg. Er waren meldingen dat mensen verdrukt waren en naar ziekenhuis afgevoerd werden. De postdocs van het lab hadden bedacht dat ze zaterdag in de gekte mee wouden doen. En ik, natuurlijk om het ultieme Amerikaanse sfeertje te proeven, wou wel mee. We zouden verzamelen om 6.30 uur s’ochtends (!), eerst met de ‘T’ naar de rand van Boston daar werden we weer door een andere postdoc opgehaald met de auto om naar een Mall te gaan ‘even’ buiten Boston (was dus 1.5 uur rijden). Toen we aankwamen gingen we naar het informatie punt waar meer mensen stonden. We distribueerden de kortings-couponnen, stippelden een route uit om zo snel mogelijk naar de beste winkels te gaan en maakten ons klaar om de winkels in te duiken. Mensen stonden klaar met lege koffers om te kunnen vullen met al hun waar. Door alle hetze werd ik echt helemaal nerveus, bijna zenuwachtig om te winkelen! We zijn er de hele dag los gegaan en ik moet zeggen er waren mooie winkels en heb wat leuke dingetjes voor een prikje op de kop weten te tikken. Wat een dag.

Mijn huisgenootjes zijn constant hard aan de studie en hebben volgende week hun ‘finals’ van een semester. Vorige week hadden ze even een momentje rust en zijn we naar een Vietnamees restaurant gegaan. Ze vroegen natuurlijk of ik Vietnamees eten kende en ik vertelde over de Vietnamezen die in Nederland met hun loempia kraampjes, zeker in het begin, behoorlijk hebben geboerd en dat het een populaire snack is in Nederland (ref. Kim :)) Ze waren helemaal verbaasd en enthousiast. Maar goed, in het restaurant wou ik natuurlijk iets heeeel erg Vietnamees en zij raden me een soort Noodle-achtige soep aan. Er werd door de ober een enorme kom (eerder slabak) met goed gevulde soep neergezet en ik dacht dat ik dat natuurlijk wel “effies baas kon”. Ik ben een groot mens, en daar kan veel in (waar mijn vietnameese mede-eters erg leuke grapjes over maakten, en het was ook wel een beetje grappig want ik was op stap met 3 piep kleine mensen van 1 meter 50 ofzo). Maar goed, na een tijdje stug dooreten kon ik echt niet meer en had mijn kom/slabak nog maar half op en zij hadden het gewoon helemaal weg geslobberd! Ongelooflijk! Dat zijn dan weer de kleine wonderen. Ik zeg even bewust “geslobberd”, omdat ze dat ook doen… Het was even een schrik momentje -de afgrijselijke eet geluiden en het aangezicht van drie hoofden die in die kom/slabak verdwenen… -om het vervolgens in de culturele context te plaatsen. Maar Vietnamees eten is erg lekker.

Een paar dagen geleden heeft het gesneeuwd, het was een prachtig gezicht. Maar ook in Boston dooit het dan weer natuurlijk wat heerlijke pulp geeft. Maar er ligt nu toch nog een laagje sneeuw. Ik ben erg blij met de super jas en mijn schapenwollen laarsjes, zo kan ik de kou trotseren zonder probleem. De voorbereidingen voor kerst zijn in volle gang. Overal zijn lichtjes, kerstbomen en andere leuke versieringen. Op de televisie worden de consumenten gepaaid met ‘als je echt wil laten zien dat je je man lief hebt, koop je deze Dodge voor kerstmis’, ‘als je je liefde echt wilt tonen aan je vrouw, koop je een 1000 dollar ring voor haar’. De discussie is in volle gang om Christmas te vervangen door Holidays omdat mensen tegen christelijke zijn, maar sommige zijn dáár dan natuurlijk weer tegen. Nu wordt het beide gebruikt. Maar wat helemaal heerlijk is, is dat overal kerstliedjes worden gedraaid… ik kan mijn hart ophalen. In Nederland verdrukt Sinterklaas de pret van de kerstliedjes en nu…: ik geniet. :)
Nu rest mij nog een titel verklaring, tweeledig. Ik kan iedereen aanraden om aan Harvard University een stage/ AV te gaan doen. Ik heb nu namelijk na ander halve maand een officiële Harvard ID gekregen. Daar loop je de hele dag mee rond omdat alles super streng beveiligd is en het fungeert als toegangspas, maar je krijgt er ook kortingen mee op eten, kleding en eigenlijk alles. De Harvard ID is een heilig document. Deze ID staat natuurlijk een (super serieuze) foto, maar Harvard is zo vriendelijk geweest om er op te vermelden: Dr. Sophie Zaaijer. Nou, dat is even rap verdient! Amerika is het land van de mogelijkheden, hier kan alles en je kan dus zonder een Master titel gewoon promoveren(geldig tot 2013)! Dus bij deze ben ik geen stageloper maar een post-doc. Aangenaam kennis te maken! hihi