Nog 2.5 nachtjes!

Nog twee en een half nachtje slapen en dan is het zover! Ongelooflijk spannend! Alle zaken zijn hopelijk geregeld, zodat ik daar niet voor ellendige verrassingen kom te staan:
$ Het stappenplan voor de vliegreis ligt klaar.
$ Het hostel is geboekt voor de eerste nachten(en twee keer bevestigd).
$ Ik heb drie afspraken voor het bezichtigen van de kamers (hopelijk zijn ze niet net de dag ervoor verhuurd).
$ Mijn visum ligt in tienvoud (kopieën wel te verstaan) in al mijn bagage en mijn echte visum wordt 24 uur per dag bewaakt (door mezelf dan …).
$ Ik heb gecheckt of mijn paspoort niet verloopt op het moment dat ik in Boston aankom, zo ook mijn bankpas, dus tip top voor mekaar.
$ De koffer is gepakt: stapels kleren, shirtjes, bontje, truien, broeken én natuurlijk het thermo-ondergoed bestaande uit o.a. een lange onderbroek tot aan de enkels(het schijnt -20OC te worden!!!) liggen klaar.
Eigenlijk kan het allemaal niet meer stuk. Op Schiphol ga ik straks wel het gemak van die karretjes begrijpen aangezien ik echt een mega koffer heb en drie stukken ‘handbagage’ ga meenemen. Het is je toch behelpen: 20 kg mag er maar mee… dat betekent dus écht nadenken over de essentiële levensbehoeften. Ook zal ik straks de grote en zware kledingstukken aantrekken in het vliegtuig om ruimte te besparen in de koffer wat er buitengewoon bevallig uit gaat zien op het vliegveld. Maar goed, dat is dan ook niet echt nodig.

Ik moet zeggen dat ik met een super gevoel al wegga, ik heb enorm genoten van het warme afscheid wat ik van jullie heb kunnen nemen! Met dit gevoel op reis gaan is fijn en geeft goed vertrouwen dat ik straks in Boston er toch niet helemaal in mijn eentje sta :).

Ik ga eens verder met mijn zaakjes regelen zoals hagelslag, en pepernoten kopen als echte Nederlandse delicatessen voor mijn begeleidster in Boston. De drop (van Ovi) ga ik zeker niet vergeten: da’s altijd lachen met die buitenlanders, gnigni.